Duygu yüklü, şiirsel anlatımlı, 1998 Yaşar Nabi Nayır Ödüllü bir hikaye. Denizi ve vapuru seviyorsanız, İstanbul aşığıysanız hele de duygusal bir insansanız bu hikaye tam size göre. Spoi vermeden hikayenin güzelliğini görmeniz bakımından iki alıntı bırakıyorum sizlere.
.
.
.
"Doğayı sevişim bu yüzden." "Sevdiğin gittiğinde bilirsin ki aynı güneşe uyanıp aynı dolunayı seyredeceksin. Sonra gözyaşı niyetine aynı yağmurlarla ıslanacaksın, aynı bulutların altında taş gibi kalacaksın."
.
.
.
"Denizkızı olsam saçlarımın ağına seni takar, derinlikler boyu peşimsıra sürüklerdim. Hiç bir ada seni bırakabileceğim bir yer gibi görünmezdi gözüme."
